Pancar Gübreleme
Pancar Üretiminde Toprak Yapısı Nasıl Olmalıdır
Şeker pancarı derin köklenen bir bitki olduğu için gevşetilmiş toprak ister. Aksi olunca kök çatallanmaları olur, büyüyüp gelişemez ve kök verimi düşer, kaymak ve kabuk bağlamayan, taban suyu seviyesi 1,0 m. den yakın olmayan, iyi havalanan, iyi su tutan, toprak asitliliğini nötre yakın PH 6,5-7,5 olduğu topraklarda yüksek verim alınmaktadır. Verimin arttırılması topraktan uzun süre faydalanabilmek için gübreleme yapılmadan önce mutlaka toprak düzenleyiciler ile toprak ıslah edilmelidir. Bitkinin besin maddelerinin toprakta hangi düzeyde olduğunun bilinmesi toprak analizleri yaptırılmalıdır ki dekara düşen gübre miktarı ve cinslerinin belirlenmesi gerekmektedir.
İlkbaharda Toprak Nasıl Hazırlanmalıdır
Şeker pancarı yetiştiriciliğinin en hassas işi toprak hazırlığıdır. Ekim öncesi yapılan toprak hazırlığının zamanı, bu işte kullanılan ekipmanın kullanılış biçimi, tohum yatağının derinliği, tohumun üstünde kalacak toprağın kalınlığı ve yapısı vb. üretilecek şeker pancarının verimini ve kalitesini, dolayısıyla üretim ekonomisini önemli ölçüde etkiler.
İlkbaharda tarla tava gelir gelmez vakit kaybetmeden tohum yatağı hazırlığına başlanmalıdır. Normal bir çıkışın sağlanabilmesi için;
- Tohum yatağının taş, kesek ve bitki artıklarından mutlaka temizlenmiş olması gerekir.
- Ağır tavda kesinlikle tohum yatağı hazırlığı, gübre ve yabancı otlara karşı zirai mücadele ilacı uygulaması yapılmamalıdır.
- İlkbaharda tohum yatağı hazırlığı esnasında azotlu gübrenin 2/3’ü atılmalı ayrıca yağışlarla birlikte çıkması muhtemel yabancı otlar için eğer kullanılacaksa seçilen yabancı ot ilacı atıldıkta sonra tırmık veya kombi kürümler çekilerek tarla ekime hazır hale getirilmelidir. İhtiyaç duyulan yerlerde merdane çekilmesi de faydalı olmaktadır.
- İlkbahar tarla hazırlığında toprağın fazla çiğnenmesini önlemek için ekim öncesi işlem sayısı mümkün olduğu kadar azaltılmalıdır.
Pancar Üretiminde Gübreleme Nasıl ve Ne Kadar Yapılmalıdır
Bitkiler hasada kadar kök ve yaprakları ile birlikte topraktan yüksek miktarda azot, fosfor ve potasyum kaldırır. Bundan dolayı tarladaki verimliliğin korunabilmesi için toprak ve bitkinin bu ana besin maddeleri ile desteklenmesi gereklidir. Şeker pancarının beslenmesinde azot (N), fosfor (P2O5) ve potasyum (K2O) önemlidir. Toprakta bitki besin maddesi analiz sonuçlarına göre gübreleme yapılması en doğru yoldur. Ancak şeker pancarında 6 ton/da kök verimi beklendiğinde verilecek olan besin maddeleri,
Azot (N) = 15-18 kg N/da
Fosfor (P) = 10-12 kg P2O5 /da
Potasyum (K) = 12-15 kg K2O /da şeklinde verilmelidir.
Azot gübresi iki aşamada verilir. Öngörülen azotun yarısı tohum yatağı hazırlamadan önce tırmık altına diğer yarısı da baş gübresi olarak en geç son ot çapası altına verilmelidir.
Fosfor toprakta hareketsiz olduğu için, gübrenin ana kök bölgesi derinliğinde toprağa karıştırılması gereklidir. Ayrıca fidenin veya pancarın tohumdan ilk çıkısı sırasında ve sonrasında ilk büyüme ve gelişmenin hızlanmasında büyük önem taşımaktadır. Bu nedenle fosfor gübresinin 2/3’ü sonbaharda sürümde taban gübresi olarak pulluk altına, 1/3’ü ise ilkbaharda tohum yatağı hazırlığında azot gübresi ile beraber verilmelidir.
Potasyumlu gübreler de bitkilerin yüksek oranda faydalanabilmesi için sonbaharda taban gübresi olarak ön görülen miktarın tamamı pulluk altına verilmelidir.
Şeker pancarı tarımında Çinko ve Bor elementlerinin kullanımı da çok önemlidir. Pancarın genç döneminde sulama esnasında yapraktan verilmesi pancar kalitesini ve verimini iyi yönde etkiler.
Kimyasal gübreler hiçbir zaman çiftlik gübresinin yerini tutmamaktadır. Çiftlik gübresi, yeşil gübre, kompost ve anız artıkları kullanılarak toprak yapısını iyileştirici ve toprakların organik maddece zenginleşmesi sağladığı için tavsiye edilmektedir.